کتاب آن یک چیز | گری کلر و جی پاپاسان

کتاب آن یک چیز نوشته‌ی گری کلر و جی پاپاسان با ترجمه‌ی حسین خدادادی توسط نشر آموخته منتشر شده است. بیشتر آدم‌ها در زندگی هدف خاصی را دنبال نمی‌کنند یا آن‌طور که باید به هدفی که تعیین می‌کنند پای‌بند نیستند. ولی عده‌ای هم هستند که از بس تعداد اهدافشان زیاد است برای رسیدن به آن نمی‌دانند از کدام هدف و از کجا شروع کنند یا هم‌زمان به همه‌ی اهدافشان برسند.

این کتاب به شما می‌گوید برخلاف باور رایج باید تمام تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد بگذارید ولی از آن سبد به خوبی مراقبت کنید؛ به شما می‌گوید اگر با تمام توان برای رسیدن به هدف تلاش کنید، به آن می‌رسد؛ به شما می‌گوید استفاده از کلمه‌ی اهداف اشتباه است و هدف درست است؛ به شما می‌گوید «الویت» درست است و «الویت‌ها» یا «الویت‌های مهم» وجود خارجی ندارد و فقط اشتباهی دستوری در زبان هستند.

خلاصه کتاب آن یک چیز

همه‌ی ما گریان و ضعیف پا به این جهان می‌گذاریم. همان اول یک زندگی به بار نشسته و بزرگ تحویل‌مان نمی‌دهند. همه کوچک شروع می‌کنیم و این فرصت به ما داده شده که رشد یافته و بزرگ فکر کنیم. اگر فکر کوچکی داشته باشیم به احتمال زیاد زندگی کوچکی هم خواهیم داشت. زندگی بزرگ فقط در سایه‌ی تمرکز روی یک چیز اتفاق می‌افند که بیشترین اهمیت را در زندگی‌مان دارد. اگر زندگی بزرگ را انتخاب کنید به تبع باید تعداد کارها را کم و کم‌تر کنید، گزینه‌هایتان را بررسی و از تعداد آن‌ها بکاهید و الویت‌تان را تعیین کنید و آنچه را انجام دهید که از همه‌چیز برای‌تان مهم‌تر و بهتر است. به طور خلاصه باید یک چیز زندگی‌تان را بیابید، به آن توجه و از آن محافظت کنید.

کتاب آن یک چیز درباره‌ی یافتن آن چیزی است که زندگی را به اوج خود و ظرفیت‌هایتان را به منصه‌ی ظهور می‌رساند. اما این فقط شروع کار است و در ادامه به شما می‌آموزد چگونه برای انجام آن یک چیزتان شرایط را مهیا و در این مسیر چگونه تعهد خود را حفظ کنید.

گری کلر و جی پاسابان نویسندگان کتاب آن یک چیز سال‌هاست که با هم همکاری می‌کنند که حاصل این همکاری چند کتاب پرفروش مثل املاک میلیونر و سرمایه‌گذار املاک میلیونر است. گری یک چیز خود را تدریس و جی آن را نویسندگی می‌داند و همین امر آن‌ها را در تدریس و نویسندگی به شهرت رسانده است. نوشتن این کتاب ۴ سال به طول انجامیده، ولی نویسندگان از سال‌ها قبل شروع به استفاده از این اصول کردند و کارنامه‌ی درخشان‌شان شاهدی بر این مدعاست.

[ اگر از مطالعه‌ی مرور این کتاب لذت بردید، پیشنهاد می‌کنیم به مرور کتاب ادامه بده هم سری بزنید. ]

پاراگرافی از کتاب آن یک چیز

خواسته‌ها و نتایج بزرگ را توی یک اتاق بگذارید، خیلی از آدم‌ها جا می‌زنند یا از آن اتاق می‌روند. اگر صحبت از دستاورد بزرگ بکنید، اولین واکنش دیگران این است: سخت است، پیچیده است، وقت گیر است. خلاصه اینکه می‌گویند نمی‌شود و پیچیده است. احساس می‌کنند پیچیده و طاقت‌فرساست. عده‌ای بنا به دلایلی، فکر می‌کنند موفقیت بزرگ با خود فشار و تنش خرد کننده‌ای همراه دارد، فکر می‌کنند دنبال کردن موفقیت بزرگ نه تنها آن‌ها را از صرف زمان کافی برای خانواده و دوستان باز می‌دارد، بلکه در نهایت به هزینه‌ی از دست رفتن سلامت‌شان ختم می‌شود. مطمئن نیستند سزاوار موفقیت‌های بزرگ باشند، یا اینکه تلاش کنند و شکست بخورند، می‌ترسند، بنابریان فقط فکر کردن به موفقیت‌های بزرگ آن‌ها را گیج می‌کند و به شرعت به خودشان شک می‌کنند و در خودشان نمی‌بینند که به چنین موفقیت‌هایی برسند.

همه‌ی این شرایط و حالات، باعث می‌شود شخص با ایده‌ی بزرگ راحت نباشد. می‌توانیم برای این وضعیت کلمه‌ای اختراع کنیم، مگافوبیا: ترس نامعقول از چیزهای خیلی بزرگ.

وقتی در ذهن‌مان بزرگ را با بد بودن تداعی کنیم، تفکر حقیر در ما قوت می‌گیرد. خواسته‌های کوچک و مسیرهای کوتاه حس امنیت القا می‌کنند. ماندن در جایی که هستیم عملی محتاطانه و درست به نظر می‌رسد. اما عکسش صحیح است: وقتی باور کنیم که بزرگ بد است، تفکر حقیر بر ما مسلط می‌شود و اندیشه‌های بزرگ هیچ‌گاه فرصت ابراز پیدا نمی‌کنند و ما نیز رشد نمی‌کنیم.